Stolpersteine, cobblestones of kasseien

Gepubliceerd op 27 augustus 2020 om 17:12

Wat maakt een stad een mooie stad? Dat is voor iedereen anders. De moderne skyscrapers van New York hebben hun aantrekkingskracht, het Colosseum in Rome trekt miljoenen bezoekers, Parijs heeft zijn Eiffeltoren en Amsterdam zijn grachten. 

Wat je niet vaak hoort, is dat een stad mooie steentjes op straat heeft liggen. Eerlijk gezegd, is dat ook niet het eerste wat opvalt wanneer je door Praag loopt. Maar wanneer je op detailniveau gaat kijken, dan liggen de straatjes en steegjes er in Praag wel verdomd mooi bij (excusez le mot). 

Cobblestones

Waar je ook loopt, je ziet steeds weer een ander mozaïek. Onbewust word ik hier blij van en geeft het me een gevoel dat de stratenmakers van Praag perfectionistisch zijn in tegenstelling tot Nederlandse stratenmakers. Ieder steentje heeft een plek, niet willekeurig, maar bedoeld.

Stolpersteine, stumblingstones of struikelstenen

Er liggen ook heel bijzondere steentjes verspreid door Praag en die ga ik dit jaar pas voor het eerst zien. Ze liggen er echter al jaren. Ik dacht dat ik oog had voor detail, maar in alle keren Praag zijn de Stolpersteine mij nog niet eerder opgevallen. 

De Stolpersteine zijn van beton. Op de kop van 10 x 10 cm zit een messing plaatje, waarin de naam, geboortedatum, deportatiedatum, plaats en datum van het overlijden zijn gestanst. Gunter Demnig, Duits kunstenaar en bedenker van het project heeft sinds 1995 al meer dan 75.000 Stolpersteine (de meeste zelf) neergelegd door heel Europa ter nagedachtenis aan Joden, Sinti en Roma, politieke gevangenen, dienstweigeraars, homoseksuelen, Jehova's getuigen en gehandicapten, die slachtoffer zijn geworden van het nationaalsocialisme.

"Men valt niet over de Stolpersteine, je struikelt met je hoofd en je hart."

Eind oktober 2020 ga ik op zoek naar Stolpersteine in Praag en zal ik stilstaan bij de vrijheid die we nog altijd genieten. Afgelopen zaterdag voor de derde keer de ingrijpende, ontroerende, grappige en indrukwekkende Italiaanse film La Vita E Bella (1997) gezien. Dan sta je weer even met beide benen op de grond. Je kijkt elkaar na afloop aan en dan denk je:"Dat nooit meer!" 

Verliefd op Praag

Rating: 5 sterren
1 stem

Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.