Hoi, ik ben Jeroen, bouwjaar 1973, gelukkig samenwonend en vader van twee geweldige zonen. Sinds 2020 ben ik officieel Verliefd op Praag! Lees hier het ontstaan. Zo verliefd, dat ik deze Praag-website ben begonnen en vanaf 2021 met nog meer regelmaat naar Praag ga. Ik ben op een missie en de missie is Praag.
De stad geeft me het ultieme gevoel van vrijheid en rust. Het maakt me dan ook niet uit, om over een overbevolkte Karelsbrug te lopen. Dan voel ik me nog steeds de enige op de brug en totaal ZEN.
Gegrepen door de schoonheid van de stad, de cultuur, de mensen en het smakelijke bier, ben ik me sinds 2020 verder gaan verdiepen in de geschiedenis, de architectuur en kunst van Tsjechië en Praag in het bijzonder. Begin 2021 ben ik zelfs gestart met een cursus Tsjechisch (Tsjechisch voor beginners).
Sinds 1993 kom ik met heel veel plezier terug in de stad van de honderd bieren, ik bedoel torens.
De stad met de honderd torens
Wat doe ik in het dagelijks leven?
Na een schoolcarrière, die begon op het Stedelijk Gymnasium te Haarlem en eindigde op de Sportacademie (ALO) te Amsterdam, ben ik in 1997 gestart als fitness- en groepslestrainer. Naast deze praktijk-baan, ben ik me gaan toeleggen op het geven van opleidingen binnen de fitness- en aerobicsbranche. Vanaf 2011 ben ik als zelfstandig Personal Trainer verbonden aan de sportschool waar ik al bijna 25 jaar met plezier werk.
Dagelijks train ik mijn sporters met plezier door ze burpees, squats, push-ups, lunges, pull-ups en 1001 andere oefeningen te laten doen. Zelf train ik vier tot vijf keer per week voor mijn eigen fitheid en als voorbeeld.
In mijn vrije tijd ben ik:
In Praag komen deze laatste drie hobby's mooi bij elkaar.
Mijn vakantie in Praag begint zodra ik het vliegtuig uitstap. Het liefste alleen een rugzak mee, want dan kan je direct de stad in, zonder te hoeven wachten bij de bagageband!
Dus meteen een kaartje kopen voor de bus en linea recta naar mijn (AirBnB) appartement, boodschappen doen bij de plaatselijke supermarkt als een echte local. Ik voel me in Praag snel op mijn gemak en meteen thuis.
Betaalbare kwaliteit, daar ben ik van. Overbodige luxe hoeft voor mij niet.
Minimaal één keer per jaar reis ik af naar Praag voor een - zoals ik het noem - retraite. In de nabije toekomst hoop ik dat te kunnen opschroeven naar jaarlijks drie tot vier maal.
In Praag kom ik tot rust, geniet ik van 's ochtends vroeg tot 's middags laat. Op zoek naar kleine pareltjes, die ik vorige keren niet heb gezien. Iedere keer wil ik in een andere wijk verblijven, om de unieke sfeer van dat gebied te proeven.
Lees mijn blog voor mijn persoonlijke verhalen in relatie tot Praag.
Mijn favoriete plekje in Praag
De decembermaand wordt overeind wordt gehouden door de feestdagen. Anders zou de depressie snel toeslaan. Het is laat licht en vroeg donker, dus hoe leuk is het om extra sfeer in huis te halen met een kerstboom en de nog belangrijkere verlichting. Het kan bij ons thuis niet vroeg genoeg kerst zijn en vóór Sinterklaas staat de boom in vol ornaat te schitteren. Met een beetje mazzel halen we met deze boom de tweede week van januari.
Mist is een weersomstandigheid dat er een beetje bij hangt. Het regent, de zon schijnt, het sneeuwt, het waait, het is koud of het is warm. Dat zeg je wel.
Drie jaar na de eerste keer, dat ik voet zette op het Oude Stadsplein, is het plan om weer naar Praag te gaan. Het is 1996 en ik woon dan in Leiden, vlakbij het Rapenburg. Daar ben ik als buitenbeentje lid van studentenvereniging Augustinus. Buitenbeentje, omdat ik volgens mij de enige HBO-er ben tussen de 'echte' studenten. Door mijn toenmalige vriendin ben ik aangespoord om ook lid te worden, iets wat ik erg leuk vond, want de feesten daar waren op dat moment het summum.
Verliefd op Praag bestaat nu meer dan een jaar, wow. Het brengt me dagelijks veel meer dan ik had verwacht. Naast inside information van Praagse bronnen heb ik leuke online contacten met mijn Praag correspondenten Elke en Marianne, van wie ik ongelooflijk veel leer over SEO en het schrijven van artikelen en blogs. Dankzij de tips van Marianne stijgen mijn pagina's op google steeds sneller in de google ranking. Hoe eerder iemand de website tegenkomt op google, hoe eerder iemand de website zal bezoeken. En dat is toch waar je het voor doet. Het is leuk om artikelen te schrijven, maar als niemand ze leest, dan voelt dat als zonde van je tijd.
Sinds een aantal maanden heb ik verschillende mentoren. Zo voelt dat. De een op het gebied van fotografie, de ander op het gebied van schrijven en Praag, weer een ander door mij vragen te stellen, waar ik dan weer een paar dagen over mag nadenken. Lekker vaag dit.
Waar zal ik beginnen? Er zijn zoveel verhalen, herinneringen, foto's, indrukken en gevoelens die ik kwijt wil. Het is overweldigend en ik kan nog geen keuze maken. Een jaar niet naar Praag kunnen en dan ineens twee weken daar zijn, wat is dat bijzonder.
Vandaag kwam eindelijk het verlossende bericht. We mogen weer naar Praag. Dacht dat ik gek werd.......van vreugde! De kriebels nemen toe. De komende 2 weken loop ik rond met een lach op mijn gezicht. YESSSSSSSSS
Nog precies drie weken te gaan en dan mag ik naar mijn geliefde Praag. Tenminste........als het groen licht krijgt of geel licht. Het is geheel afhankelijk van het stoplicht, dat nu nog op rood staat. Ging Tsjechië een aantal maanden geleden nog rampzalig slecht met 15.000 besmettingen per dag, nu lijkt het onder controle met nog geen 500 besmettingen per dag. Dus Tsjechië is erg veilig te noemen.
Tsjechisch voor beginners bestaat eigenlijk niet. Het is alsof je een eerste zwemles krijgt in het midden van de oceaan. Geen enkele houvast en geen referentiekader.
De kriebels zijn er nog steeds. Dagelijks check ik of er veranderingen zijn in de maatregelen m.b.t. Covid in Tsjechië, Duitsland en Nederland. En of ik kan vertrekken.
Terwijl ik de video zit te kijken, waarin de Honest Guide uitlegt waarom ze hun 250 video's moeten verwijderen van Youtube (bizar), bedenk ik dat het alweer 9 maanden geleden is dat ik voor het laatst in Praag ben geweest.
Morgen een jaar geleden op een datum die dit jaar niet bestaat, 29 februari, overleed mijn vader. Wat ben ik blij voor hem, dat hij deze klotetijd niet mee hoeft te maken. Met enige mazzel zit hij daar boven in de hemel, want daar geloofde hij in, met zijn mede gelovigen te bekijken hoe het nu gaat op de wereld.
‘s Ochtends word ik rond half 8 wakker in een heerlijk bed van mijn appartement. Wekker zetten kan, maar hoeft niet. Ik wil er vroeg bij zijn, dus uitslapen is niet nodig.
De nieuwe geluiden van de straat maken me nieuwsgierig en ik check wat het weer die dag doet. Weer een mooie dag in het mooie Praag.
Het lekkere van een eigen appartement is het hebben van een koelkast, een keuken en een aparte ruimte om gezellig te ontbijten; alleen, met je partner of je familie of vrienden. Bij het plaatselijke bakkertje of in de supermarkt heb je de nodige lekkernijen in huis gehaald. Gezellig kletsen, terwijl de een de eitjes kookt en de ander de broodjes roostert, koffie of thee zet. Alles relaxt, want je bent tenslotte vrij!
/f.eu1.jwwb.nl%2Fpublic%2Fh%2Fg%2Fg%2Ftemp-fkpawqekzayrspdohmji%2Fy7kmf7%2FZizkovAppartement20208.jpg)
Nog geen dertig euro per nacht in juni 2020, de wijk Zizkov
/f.eu1.jwwb.nl%2Fpublic%2Fh%2Fg%2Fg%2Ftemp-fkpawqekzayrspdohmji%2F3hr6gj%2FAppartementTyrsova6JPG.jpg)
Je ziet hoe een "gewoon" appartementencomplex er in Praag uitziet
9 of 10 uur Start ochtendwandeling
Allemaal even onder de douche doorlopen, deo op, rugtas pakken met een flesje water, (regen)jas erin en reisgids van de Honest Guide mee. Rond 9 uur kan de eerste wandeling beginnen. OK, 10 uur kan ook, want in twee uur tijd, kan je veel zien!
Afhankelijk van waar je verblijft, kan de wandeling direct beginnen of loop je naar de tram/metro om het eerste stuk over te slaan. Praag is een openluchtmuseum, dus waar je ook komt, kijk omhoog, omlaag en sta af en toe even stil om te genieten.
Rond 11 uur Koffie of biertijd
Tijdens de ochtendwandeling houd je altijd één oog gericht op al het moois om je heen. Het andere oog zoekt ondertussen naar een leuk koffietentje en als je van bier houdt, dan naar een biertentje. In Praag is het heel normaal om rond 11 uur je eerste biertje te drinken. De lokale bewoner/arbeider zit er dan ook al klaar voor. Wanneer je in een typisch Tsjechische kavárna komt, dan lijkt alcohol en werk prima samen te gaan. Onder werktijd wordt er gerust een pivo achterover geslagen. Ondenkbaar in Nederland.
Het eerste biertje rond 11 uur
Rond 12.00 - 13.00 uur Lunchen
Na nog een uurtje te hebben rondgelopen, is het alweer tijd voor de lunch. Van wandelen en buiten zijn, krijg ik trek. En komt dat goed uit. Er zijn heel veel lunchmogelijkheden in Praag, maar in de herfst en winter zijn die wat moeilijker te vinden door het ontbreken van de terrassen. Deuren zijn vaak gesloten en regelmatig zit het eigenlijke restaurant onder de grond verstopt. Dus check af en toe op google of je in de buurt bent van een leuke lunchroom of restaurant.
Lees ook mijn blog over. Dan weet je waarom er restaurants 'onder' de grond zitten.
Na 14.00 uur Middagwandeling
Uitbuiken na de lunch en lekker bijkomen van de eerste vijf tot tien kilometer. Dan is het toch echt tijd voor de middagwandeling. Van te voren op google de route uitgestippeld en bekeken wat ik vandaag wil zien! Er staat een museum op de planning en een aantal monumentale gebouwen, die van binnen nog mooier zijn dan van buiten. Komt er een stukje dat ik al te vaak heb bewandeld, dan hop ik op de tram. Een OV kaart voor een paar dagen aangeschaft, dus je kunt zo vaak met de tram, metro of bus als je wilt. Dat kost je vier euro per dag, geen geld.
16.00 - 17.00 uur Borreltijd
Van al dat wandelen krijg je dorst!
Inmiddels stroomt de stad vol. De uitslapers zie je vaak pas na het middaguur verschijnen. Wil je de stad voor jezelf hebben, ga dan vroeg je bed uit en begin rond zes.
Meestal is het voor de lunch goed te doen, zelfs in de tijd voor Corona, toen er nog 6-8 miljoen toeristen jaarlijks door de stad trokken.
Je strijkt neer op een gezellig terras in een van de biertuinen van Praag. Je benen zijn inmiddels toe aan wat ontspanning. Met een beetje geluk heb je er tien tot twintig kilometer op zitten. Met een hapje en een drankje tikt de klok verder richting diner.
Biertje bij het Svejk restaurant, Malostranská pivnice
Rond 18.00 uur Terug naar appartement
Op de weg terug naar je appartement langs de supermarkt.
Zo fijn om heel even terug te zijn op je kamer. Schoenen uit, bij warm weer de tweede douche van de dag en schone kleding. Soms een klein tukkie doen, wat social media checken en kijken hoe je foto’s van die dag zijn geworden.
Rond 19.00 uur Restaurant zoeken
In mijn eentje sla ik het avondeten buiten de deur regelmatig over, maar in gezelschap is het wel zo gezellig. Echt vermoeide benen op dit moment op de avond, dus de avondwandeling stellen we uit. Maar die moet je echt een keer doen. Dan stap je een heel andere, magische wereld in.
Praag is dan zo mooi verlicht, zie de foto's hieronder.
Hier vind je een aantal leuke restaurants.
22.00 - 23.00 Slapen
Op naar de volgende dag!
Altijd fijn om een goed rugtas bij je te hebben in Praag voor de langere wandelingen.
De Dakine kan tegen een stootje, is spatwaterdicht en erg sterk. Niet stuk te krijgen, inmiddels hebben wij er vier thuis!
Heb je een moment voor jezelf en zit je op een mooie plek. Doe dan je oortjes in en geniet van jouw favoriete muziek.
De JBL Reflect Mini NC zijn spatwaterdicht, kunnen tegen zweet en blijven tijdens het wandelen/sporten beter zitten.
Februari 2022
