Voor de vaste lezers - leuk dat je er weer bent  - is het inmiddels bekend dat mijn liefde voor Praag ver gaat. Gaat er niemand met me mee, dan ga ik gewoon alleen.

Soms denk ik dat ik gek ben, als ik reacties hoor van andere mensen, die mijn liefde voor een stad niet begrijpen. Of omdat ze het zelf niet kennen of omdat hun in-hokjes-denken ze weerhoudt van deze hersensprong.

Het krijgen van een pakketje is een instant geluksmomentje, net zoals een ping op je telefoon of het rode getalletje op Facebook, dat aangeeft hoeveel likes of berichtjes je hebt. Dit vind ik niet, nee, dat is onderzocht.

Het leuke van een eigen blog hebben en schrijven is dat je het over alles kunt hebben. Vandaag postte ik op Facebook een berichtje in de groep Alles over Tsjechië. Daar komt van alles voorbij, van persoonlijke berichtjes over vakanties in Tsjechië, trips naar Praag tot mooie foto's en lekker eten. Daar haal ik dan weer inspiratie vandaan. 

Het klinkt dramatischer dan het is. Praag is al een weekje op oranje gezet, maar nu is geheel Tsjechië code oranje. Dat houdt in dat alle niet noodzakelijke reizen daarheen worden afgeraden en dat je 10 dagen in thuisquarantaine moet bij terugkomst in Nederland. Corona maakt meer kapot dan je lief is.

Voor degenen die mij niet kennen, even een korte introductie. Jarenlang, 46,5 jaar om precies te zijn heb ik me redelijk doelloos voortbewogen op deze planeet. Gelukkige periodes afgewisseld door wat mindere. Wie niet?!

Soms moet je even stil staan bij wat je allemaal hebt gedaan in relatief weinig tijd.

Vorige week woensdag kreeg ik de schrik van mijn leven. Achter mijn laptop lekker bezig met de website, krijg ik een pop-up van Easyjet.

De komende maanden staat in het teken van planning. Deze website staat inmiddels ruim een week online en is meer dan 300 keer bezocht.

Wat gaat het snel. Vorige week een post op Facebook. Dagelijks een uur of vijf werken aan een website en binnen no time is je website af. Maar ook dan weer een spannend moment. Hoe ga ik het noemen. Mijn conceptnaam was Jeroen Loves Prague. Maar zo'n Nederlandse naam en dan Engels erachter, dat klinkt voor geen meter. 

"Delen wordt gewaardeerd. Durf te vragen........wie mij iets beter kent, weet dat ik met enige regelmaat naar Praag ga. Inmiddels kan ik zeggen, dat ik verliefd ben op die stad, de cultuur, de geschiedenis en de nuchterheid van de mensen aldaar. Sinds afgelopen juni, waarin ik een week in mijn eentje naar Praag gegaan ben, bekruipt mij het gevoel dat ik iets moet doen met Praag en in Praag.

Misschien moet ik het zo maar gaan noemen. Ik ben verslaafd aan Praag. Hoe vaker ik er kom, hoe vaker ik weer terug wil gaan, wanneer ik thuis ben. Zo werkt dat met een verslaving nietwaar?! Een oncontroleerbare drang om iets te willen.